Dikkat, yazı aşırı kıskançlık içerir. Kız annesiyseniz, hata verebilirsiniz 😒
Bu yazı kız annelerine ve babalarına özel. Tabii erkek evladı olanlar için, durum yazılanların tam tersi olacaktır. Ben elimdekinden yola çıkarak yazıyorum 😅
Babalar kızlarının ilk aşkıdır derler. Peki biz anneler ağaç mıyız?! Gördüğüm kadarıyla evet.. Ne güzel anne anne diyordu. Baba demeye başladığı gibi suratıma bakmaz oldu. Sabah uyanıyor “baba”. Öğlen uyanıyor “baba”. Gün içinde zaten aklına geldiği her an “baba baba baba bababababababa”. Şimdi diyeceksiniz ki “Ne güzel işte baba diyor” evet güzel. Sorun baba demesi değil zaten. Sorun, artık anne dememesi 😒
Bana gelince, ki o da çok hayati bir ihtiyacı varsa ya da canı yandıysa, “nünü,hııı,annii”.. Babaya gelince allaaaaaah, farklı tonlarda ve desibellerde ne babalar çıkıyor ağzından. O ne kurlar. O ne cilveler. O ne bakışlar, gülüşler.. Hatta bir keresinde bana öyle güzel bir anne dedi ki, ama ben şok ben iptal. “Efendim annemmmm” dedim, meğer babasını soracakmış zibidi. “Baba?” dedi. “Yedim babanı ben, yok artık baba” dedim.. 😅
Babası bana sarılınca kıyamet kopuyor. Ya baban bana sarıldı kızım git babana kız. Ama yok. Dayağı yiyen ben oluyorum. Iki tokat bir tekme, itiyor beni babasının yanından..
Son dönemlerde de konuşmaya başladı. Babası işe gider gitmez, ağla zırla kıyamet “baba ditti, baba çıkdı, baba geyjek (gelcek)” Ben bir yere gittiğimde arkamdan güle güle yapıyor. 😒
Şimdi gelelim bu bebeler neden böyle oluyor. Tabii genetik kodlamanın burda önemi büyük. Sonuç itibariyle kızlar erkeklere düşkün. Simirna, erkek görünce de bi'gevşiyor 😅 Ama önemli bir durum daha var; Babaların tutumu..
Mesela, birgün ihtiyaç listesi yapıp markete yolladım bunları. Geldiklerinde, listeden alınan sadece bir şey vardı. Gerisi abur cubur.. Simirna elini neye attıysa, babası almış. Ee beni mi sevsin bu çocuk şimdi 😞
Sürekli gezmeye çıkarıyor, istediği her şeyi alıyor, yememesi gerektiği halde dondurma, çikolata veriyor. Hemen hemen hiç kızmıyor ve sınır koymuyor. Böyle babaya ben de aşık olurdum..
Benden azar yediğinde, “babaaaa” diye koşup gidiyor. Ben bir şeye izin vermezsem, “babaaaa” diye yine koşup gidiyor.. Babası varsa benim yüzüme bile bakmıyor.. Üzülüyorum tabii ama kendi adıma, devran dönecek elbet. Mervelerde kalmak isteyeceği zamanlar da gelecek, “Anneeeee, babamı ikna etsene bugün arkadaşımda kalayım. Anneee, babama alttan ayarı versene erkek arkadaşımı tanıştırayım. Anneeeee, şehir dışından okul yazdım babamla sen konuşsan. Anneeee, biz arkadaşlarla tatile gidicez, babama sorsana” o zaman görüşeceğiz “BABASI” 😅
Ama şu bir gerçek, eşim öyle bir baba ki, bu saydıklarımı muhtemelen bana söylemek zorunda kalmayacak Simirna. Kendi aralarında zaten halledecekler.. Şimdi bile altını değiştirip, banyo yaptırıp, yemeğini yediren adam. Uyutan, oyalayan, oynatan. Üstelik bunu zorla değil, kızı olduğu için keyifle yapan adam.. Sanmıyorum ki, ergenlik ve gençlik zamanında işleri bana bıraksın.. En az benim kadar arkadaş olacaktır. +1 olarak baba-kız bağı..
Ne yapsam, erkeği bulana kadar kardeş mi yapsam… O da bana düşkün olsa.
Yani sevgili kız anneleri, şanslı azınlıktan değilseniz, kızınız muhtemelen babacı olacak.. Ve sevgili kız babaları, oturduğunuz yerden çocuk sevmekle bir kızın ilk aşkı olamazsınız. Eve gelip tv başında tüm gecenizi geçiriyorsanız, uyumaktan başka bir şey yapmıyorsanız, ev işlerinde eşinize yardım etmiyor, çocuğun bakımına ortak olmuyorsanız, çocuğun önünde kavga ediyor, annesine kötü davranıyorsanız.. Evde saygı ve mutluluk, bulunabilecek en son şeyse, kendinize lütfen “baba” demeyin.. Büyüdüğünde kızınızın sağlıklı ilişkiler kurmasını da beklemeyin. Sonuçta sizden ne gördüyse o. Ha birde, belki belli bir yaşa kadar kurtarırsınız ama, aklı başına gelip geçmişin muhakemesini yaptığında, size aşık kalmayacağına emin olun.. Bir çocuğun bakımında, anne ve baba eşit sorumluluktadır. “Çalışıp para getiriyoruz ya” demeyin. Kadının evdeki işi ve emeği nakite çevrilebilse, emin olun sizden çok para kazanırdı.. Bu işte berabersiniz.. Tabii ki içgüdüsel ve biyolojik olarak annelikten mahrumsunuz. Hamilelik, doğum, annelik.. Bunlar anlayabileceğiniz şeyler değil. Ama zaten 1-0 geriden başlamışken, neden sorumluluk almayarak daha fazla gol yiyorsunuz?
Anneler de babalar da harikadır. Ama annelik biraz daha ballıdır 😊
Birde unutmadan, çocuklar babasız yapar belki ama, annesiz yapamaz.. Kendinizi bir düşünün. Anneler mutluysa, çocuklar mutludur. Çocukları mutlu olsun isteyen babalar, annelerden başlayın. Onların sabırlarını destekleyin. Huzurlarını destekleyin. Eğitimlerini destekleyin. Özgürlüklerini destekleyin. Inanın o zaman harika çocuklar yetiştirecekler. Siz de çıkıp “işte benim çocuğum be gurur duyuyorum” diyebileceksiniz… Sevgiler 😊
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder