Merhaba, her annenin hayalidir, kendine anne denmesi. Yoksa bebek yapmanın hiçbir mantıklı yanı yok 😒
Bir şey merak ediyorum;
“Hastaneye gittim pıt diye çıkıverdi. 1 saat sonra evdeydik valla. Ay hemen de ayağa kalktım. Eve gelir gelmez 5 çeşit yemek yaptım. Çamaşırlar, bulaşıklar, temizlik bitti. Bu arada da saat başı bebemi emdirdim. Ay nasıl emiyor bilseniz. Böyle lökür lökür. Sanki 50 yıldır emişiyoruz. Uykusuzluk mu? Kız ben her gece 10 saat uyurum. Bebemin de gıkı çıkmaz. Ee tabii 30 kilo verdim bir günde. Hamile kaldım 50 kiloydum, doğurdum 45 oldum şekerim ahah. Hergün mini mini etekler giyer, saçlarımı maşalar, makyajımı yaparım.. Hiç zorluk çıkarmaz bana bebeğim.” diyebilen var mı?
Çünkü 18 saatlik zor bir doğum surecinin ardından, ameliyat oldum. Ayağa da kalkamadım. 2 gece hastanede yattım. Emmedi de bu yelloz. Eve geldik ama acıdan yerimden kalkamadım. Kalkıp yemek yapmak da ne, su içemiyordum acıdan. Meme uçlarım yara oldu artık. Zaten emmiyordu da. Gözümü açamadım uyuya uyuya emiştik hanımefendiyle. Sütüm kesildi. 25 kilo fazladan üstümde. Saat başı uyanıyor, ki ben daha yeni uyuyorum o uyanınca.. Yırtık pırtık gecelikle dolaşıyorum çünkü gecelik görecek halim yok. Anadan üryan gezsem, kesseler acımaz. Şiş gözler, dağınık pis saçlar.. Çok mantıklı çocuk yapmak cidden…
Insan niye ürer ki? Niye neslini devam ettirir? Sen zaten öleceksin. Niye ardında senden sonra öleceği muhtemel birini bırakıp, gözün arkada gideceksin? Inanın ben de bilmiyorum. Bunu bilsem zaten ermiş olurdum..
Her sıkıntısına rağmen, annelik bu hayatta erişilebilecek en yüksek mertebe. Çünkü terfi yok, maaş yok, tatil yok, ya çay saati bile yok!! Ve sürekli mesaidesin.. Ve işin en garibi, böyle bir işi de severek yapıyorsun. Normalde üstüne para verseler, lanet okursun.. Ne için? Bir “anne” kelimesi duymak için.
Ben artık öyle kafayı yemiştim ki, iki üç harf çıkarmaya başladığında hep anne diyor sanıyordum. Çünkü 9 ay taşımışım, o kadar acı çekmişim, ilk anne diyecek ulan tabii. Neyse ki dedi. Bir ara da nünü diyordu..
Ben öyle bana anne denilsin kafasında biri de değilim. Melodi de diyebilir gayet. Hiç sorun değil. “Kalk kız mama yap” da diyebilir 😅 Çünkü bu gidişle bizim ilişkimiz kanka boyutunda olacak… Hiç sevmiyorum öyle “annesiyim ben onun arkadaşı değil”
Arkadaşı da olacaksın. Olmak zorundasın. Sizden daha yakın kim olabilir bu hayatta? Siz aynı bedeni paylaştınız 9 ay. Kim böyle iç içe birbiriyle? Kişisel alanlarınıza saygı göstereceksiniz ama gizli saklı da olmayacak. En azından çocuğun sana anlatmak istediği sürece.. Korkmadan her şeyini hem de. Unutmayın, öfke insana çok kötü şeyler yaptırır, ama korku daha fazlasını.. Çocuğunuz sırf vereceğiniz tepkiden korktuğu için, dünya aleme anlattığı bir şeyi, sizden saklar.. Sonra vakti gelince koruyamazsınız. Üzülürsünüz..
Neyse ki her acıyı, bir anne deyişi ya da sarılışı siliyor.. Bu şekilde beni ömrü boyunca tavlayabilir. Yalan yok 😊
Tabii birde bazen bana baba demese.. Çünkü programlandı baba demeye. Kızların nasıl babaya aşık olduklarını, önümüzdeki hafta yazacağım 😊
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder